Keeping the Flag Flying...

Keeping the Flag Flying...

Wednesday, 12 August 2015

Dear Greek Prime Minister, Please DON'T Close the Greek Embassy in Wellington, New Zealand!

Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ,

Παρακαλούμε ΜΗΝ κλείσετε την Πρεσβεία της Ελλάδας στην Νέα Ζηλανδία!



With this announcement via Facebook on 31 July 2015, the Greek Embassy in Wellington advised the public of the imminent closure of the post.

 
A few days later, yesterday, 11 August 2015, again via Facebook, the Greek Embassy advised that all consular services would cease on Friday 21st August, 2015, just 10 days notice for people to get their paperwork in order and we all know what getting Greek documentation in order means...

The issue of economic cutbacks because of the Greek economic crisis has been on the horizon for a few years now. The Greek Associations of New Zealand had made proposals to the Greek government in 2012 that could well have put off such an unnecessary step backwards in terms of bilateral relations but have been ignored, and New Zealand's citizens of Greek descent are understandably upset at the lack of response to their proposals. 

On August 3, the Greek Community of Wellington and Suburbs, the largest Greek community organisation in New Zealand, sent a new letter, co-signed by the other Greek community organisations, requesting that the Greek government reconsiders its decision.

We support that request and urge the Greek government to keep the communication going. This is not the kind of news we like to see especially when we worked so hard to ensure equivalent diplomatic representation in both Greece and New Zealand.  


The Hellenic New Zealand Association in Greece was set up as a result of the closure of the NZ Embassy in Greece 24 years ago. Shortly after the 50th Anniversary of the Battle of Crete, in 1991, the New Zealand Government decided to close the New Zealand Embassy in Athens, ignoring the bonds of friendship that have bonded the two sides and were forged on the battlefields of World War II. The New Zealanders living in Greece decided we needed to let the NZ government know that we were not at all happy with what we considered a not well-thought out decision and not convinced by the reasons given for this closure. We believed that it was very important to make an official protest by way of a petition protesting the shortsightedness of this move by the New Zealand Government and for the next few months travelled around Greece collecting signatures to support it. We presented it to the New Zealand government and in April of 1992 I addressed a Special Parliamentary Committee in support of our petition. The Embassy has not reopened, but 18 months after it closed the Athens Embassy, New Zealand opened an Embassy in Turkey sending the wrong kind of messages to us all. The rest is history but we do not forget. 

When NZ closed the Athens Embassy we considered it a major step backwards in bilateral relations and have worked consistently to ensure the issue remains on the front burner. With Greece closing Wellington, diplomatically things get worse, especially with an increasing number of Greek citizens either returning to or taking up residence in New Zealand for the first time and an increase in imports from Greece. 

We urge the Minister of Foreign Affairs, Mr Kotzias, and the Prime Minister, Mr Alexis Tsipras, to reconsider their decision and, at the very least, retain a consular level appointment that will respect and reflect the strong relations between our two countries. 

Υπάρχει δικαιολογημένη δυσαρέσκεια στην Νέα Ζηλανδία με την ανακοίνωση ότι η εκεί Πρεσβεία έχει λάβει εντολή να ξεκινήσει τις διαδικασίες προσωρινής αναστολής λειτουργίας της, αλλά και για την έλλειψη σεβασμού προς τους Ελληνες πολίτες στην άλλη άκρη της γης, από μια πολιτική ηγεσία που δεν το θεώρησε 'αναγκαίο' να μπει στον κόπο να απαντήσει στα δίκαια αιτήματα της και να εξετάσει - τουλάχιστον - την πρόταση που της κάνουν για να αποφευχθεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Αντιδράσαμε έντονα και προς κάθε κατευθυνση όταν το 1991 η Νέα Ζηλανδία αποφάσισε να κλείσει την Πρεσβεία της στην Αθήνα για παρόμοιους λόγους, δηλαδη για να εξοικονομήσει πόρους. Οργανώσαμε ψήφισμα που υπεγράφη από ολους τους Νέο Ζηλανδούς κάτοικους της Ελλάδας, από Χαλκιδική μέχρι Κρήτη. Το ψήφισμα το στήριξε τόσο ο τότε ΥΠΕΞ Αντώνης Σαμαράς και η ΥΦΥΠΕΞ Βιργινία Τσουδερού, όσο και ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης Ανδρέας Παπανδρέου, και παραδώθηκε στον πρωθυπουργό της Νέας Ζηλανδίας στο τέλος του 1991.

Το θεωρήσαμε προσβολή να κλείσει η Πρεσβεία της Αθήνας και το επαναλάμβαναμε συνέχεια σε όλους τους τόνους και με ευκαιρία κάθε επίσκεψη αξιοματούχου από την Νέα Ζηλανδία, κατι που συνεχίζουμε να κάνουμε και σήμερα, μόνο που σήμερα ήλθε αυτή η απρόσμενη απόφαση της Ελληνικής Κυβέρνησης  και μας ξάφνιασε δυσάρεστα.


Η Ελλάδα πρέπει να κάνει οικονομίες αλλά όχι εις βάρος της ίδιας και μιας ομογένειας που στηρίζει την Ελλάδα δυνατά και σταθερά.


Οι διπλωματικές μας αντιπροσωπείες είναι η φωνή της Ελλάδας στον κόσμο. 

Αυτή η φωνή πρέπει να ακούγεται όσο πιο δυνατά γίνεται και να αξιοποιείται συνέχεια προς όφελος της Ελλάδας!

Δημοσιοποιούμε την παρακάτω ανακοίνωση με την ευχή ότι οι πολιτικοί μας, ο ΥΠΕΞ, κ Κοτζιάς, και ο Πρωθυπουργός, κ Αλέξης Τσίπρας, δεν θα αγνοήσουν την φωνή της πιο-μακρινής-από-την-Ελλάδα ομογένειας, και θα ανταποκριθούν άμεσα για να το πράξουν τώρα, δίνοντας έτσι ένα μήνυμα ελπίδας στους συμπολίτες μας. 

 
'Είναι ντροπή για τους Έλληνες της Νέας Ζηλανδίας η απόφαση του Ελληνικού κράτους περί αναστολής λειτουργίας της Πρεσβείας της Ελλάδας στη χώρα χωρίς καν την πρόβλεψη ενός έμμισθου Προξενείου το οποίο θα μπορεί να εξυπηρετεί τις ανάγκες του Απόδημου Ελληνισμού σε ολόκληρη τη χώρα. Ήδη το 2012 στην πρώτη νύξη περί αναστολής της λειτουργίας της Πρεσβείας , η Ελληνική Κοινότητα του Wellington πρότεινε τη μεταφορά της Ελληνικής Πρεσβείας σε ιδιόκτητο χώρο της Κοινότητας έναντι πολύ μικρού μισθώματος. Η επιστολή διαμαρτυρίας και η πρόταση του 2012 έμεινε αναπάντητη. Το αποτέλεσμα της ολιγωρίας αυτής είναι εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ να έχουν δαπανηθεί αυτά τα τρία χρόνια σε ενοίκια, ενώ θα μπορούσαν να έχουν εξοικονομηθεί και θα μπορούσε τελικώς να αποφευχθεί η απόφαση αναστολής στην παρούσα φάση.

Μετά την πρόσφατη απόφαση αναστολής, εστάλη εκ νέου πρόταση, 03/08/2015, με περισσότερες επιλογές, ωστόσο ξανά δε λάβαμε καμία απάντηση. Η παραπομπή μας στην Πρεσβεία της Καμπέρας στην Αυστραλία είναι άνευ λογικής και αναμένεται να δημιουργήσει τεράστια προβλήματα. Ενδεικτικά η μετάβαση μας από το Wellington στην Καμπέρα απαιτεί πολυέξοδη και πολύωρη αεροπορική μετακίνηση (ενδεικτικά από το Wellington χρειαζόμαστε 5.5 ώρες και το κόστος ανέρχεται το ελάχιστο στα 600 ευρώ, χωρίς τα έξοδα διαμονής). Οι ιθύνοντες της απόφασης δε λαμβάνουν υπόψη τη δυναμική της Ελληνικής παρουσίας στη Νέα Ζηλανδία, μια χώρα 4.500.000 κατοίκων. Υπολογίζεται ότι αυτή τη στιγμή περίπου 5000-6000 Έλληνες βρίσκονται στη χώρα , ένας αριθμός κατακόρυφα αυξανόμενος την τελευταία τριετία μετά τις οικονομικές εξελίξεις στην πατρίδα μας, την Ελλάδα.

Η επίσημη εκπροσώπηση της χώρα μας μέσω μιας Πρεσβείας ή έστω ενός έμμισθου Προξενείου είναι απαραίτητη τόσο για την εξυπηρέτηση της Ομογένειας (π.χ δήλωση γέννησης παιδιών, ανανεώσεις διαβατηρίων , κληρονομικές υποθέσεις, διαχείριση περιουσιακών στοιχείων στην Ελλάδα) όσο και για την αίσθηση της ασφάλειας και της επίσημης εκπροσώπησης και παρέμβασης της Ελλάδας σε μια κρίσιμη στιγμή (π.χ σεισμός). Μην ξεχνάμε ότι η Νέα Ζηλανδία είναι μια χώρα με έντονη σεισμική δραστηριότητα. Ενδεικτικό παράδειγμα αποτελεί ο τελευταίος καταστροφικός σεισμός στην πόλη του Christchurch, το 2011. Κρίνουμε λοιπόν ότι για την αίσθηση της ασφάλειας μας, τόσο εμάς που κατοικούμε εδώ, όσο και των οικογενειών μας πίσω στην Ελλάδα , είναι αναγκαία η επίσημη εκπροσώπηση της χώρας μας μέσω μιας Πρεσβείας ή ενός Προξενείου, το οποίο σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης θα αποτελέσει γέφυρα για την επικοινωνία μας με την Ελλάδα.

Η Ελληνική Διασπορά της Νέας Ζηλανδίας και οι προσφάτως εκπατρισμένοι Έλληνες που εξαιτίας των οικονομικών συνθηκών μεταβήκαμε σε αυτή τη φιλόξενη χώρα, ζητάμε από την Ελλάδα και από τους Έλληνες πολιτικούς να σεβαστούν το αίτημα μας και να απαντήσουν στη νέα πρόταση μας η οποία έχει σταλεί από 03/08/2015. Ως Έλληνες πολίτες με υποχρεώσεις και δικαιώματα απαιτούμε αυτή τη στιγμή από το Ελληνικό κράτος να μη μας στερήσει το αναφαίρετο δικαίωμα για απρόσκοπτη συναλλαγή και σύνδεση με τη χώρα μας. 


ΥΓ: Η επίσημη επιστολή η οποία εστάλη στις 03 Αυγούστου 2015 έχει προσυπογραφεί από όλες τις Ελληνικές Κοινότητες, Οργανώσεις, Αδελφότητες και Σωματεία της Νέας Ζηλανδίας, καθώς και από την Ιερά Μητρόπολη Νέας Ζηλανδίας και ακολουθεί.'





Thursday, 23 April 2015

1915 - 2015 Honouring Our Heroes 100 Years on: ANZAC Day in Athens, Greece


An ANZAC soldier stands tall 
as tall and straight as Europe's omnipresent red poppies 
From the Sound and light show 
at Wellington's National War Memorial and Carillon


This year marks the centenary of the Gallipoli Campaign by the ANZACs

The ANZAC tradition – the ideals of courage, endurance and comradeship that are still relevant today – was established on 25 April 1915 when the Australian and New Zealand Army Corps landed on the Gallipoli Peninsula, using Lemnos island as a support base.

It was the start of a gruelling campaign that lasted eight months and would result in thousands of Australian and New Zealand casualties and deaths.  Their memory and sacrifices are honoured at ceremonies around the world each year on 25 April.
 

Lest we forget....


They shall grow not old....as we that are left grow old
Age shall not weary them, nor the years condemn
At the going down of the sun, and in the morning,

We will remember them,We will remember them...

Australia New Zealand Army Corps

Lest we forget....



The Australian Embassy has invited New Zealanders and Australians and friends of both countries to attend the ANZAC Day Commemorative Celebrations

on

Saturday 25 April 2015, 11.00 a.m.

at

The Commonwealth War Cemetery

in

Alimos

(Posidonos Avenue and Ethnarhou Makariou Street)

Let's all be there, as we are every year, to honour the memory of those valiant young men who came to the other side of the world to fight , not just in World War I but in World War II as well, so that we could be free.



 ANZAC Day 2014
Hellenic New Zealand Association member Robyn Gray
lays the Association's wreath at the ceremony in Athens 
Photo Courtesy Sharon Marsden Chelmis  



ANZAC Day
 Anzac Day marks the anniversary of the first major military action fought by Australian and New Zealand forces during the First World War, and is held every year on April 25th around the world. Read more


 Photos below are from the amazing sound and light show at Wellington's National War Museum and Carillon this week.
Photos Courtesy George Kanelos



1914: World War I begins...

 Places... where NZ soldiers fought and fell...

Medals...for heroism in faraway places

Lest we forget....

Let's remember too that this year also commemorates 100 years from the first 'modern' genocide, that of the 1.5 million Armenian, 700 thousand Greek and 500 thousand Assyrian Christians who were slaughtered or expelled from the Pontos in the first systematic ethnic cleansing of the 20th century by the Turkish army as they sought to 'purify' their land of peoples who had lived there for centuries. 

Massacres, forced deportations, death marches, summary expulsions, arbitrary executions and the destruction of Christian Orthodox cultural, historical and religious monuments were just a few of the 'weapons' chosen by the Young Turks to bring about this genocide... a genocide which has been recognised by the International Association of Genocide Scholars in 2007, and by Greece, Cyprus, Holland, Sweden, Armenia, France and Germany, the EU Parliament and Pope Frances recently but which Turkey still refuses to acknowledge...